Όταν έδειξαν κακήν κακός τον γιατρό Σέργιο Σεργίου, και τον φυσιοθεραπευτή Νίκο Ιωάννου, λύθηκε το οικονομικό πρόβλημα της ομάδας. Ζήτημα ήταν αν έπαιρναν 2,000 - 2,500 ευρώ ο καθένας απο το σωματείο. Απαλλάσσοντας την ομάδα από τα ασήκωτα ποσά που ο φυσιοθεραπευτής και γιατρός της ομάδας έπαιρναν έβαλαν το σωματείο σε πενταπλάσια; δεκαπλάσια; Κανείς δεν ξέρει με σιγουριά.
Πόσο κοστίζει άραγε η αποθεραπεία και το κόστος της απουσίας ποδοσφαιριστών λόγο ανεπαρκούς φυσιοθεραπευτικής περίθαλψης; Του λόγου το αληθές είναι γνωστό ο,τι όταν ένας παίχτης είναι τραυματίας παίρνει κάπου 25% τις περισσότερες φορές από όσο προνοεί το συμβόλαιο του. Για να αναλογιστούμε την έκταση του προβλήματος όμως με αριθμούς. Εάν έχεις 7-8 ποδοσφαιριστές που συνολικά αμείβονται ας πούμε με 120 χιλιάδες τον μήνα το κόστος ανέρχεται σε 30χιλίαδες το μήνα σε χρήματα και ίσως σε ανυπολόγιστο σε αγωνιστικές υποχρεώσεις. Αν χάσεις 2-3 παιχνίδια λόγο απουσίας παικτών από τραυματισμούς, χάνεις πρωτάθλημα, οπαδούς, χορηγούς και γενικά την αξιοπιστία σου σαν ομάδα.
Σε καμία περίπτωση δεν είπαμε ότι αν ήταν αυτοί στην ομάδα δεν θα υπήρχαν τραυματισμοί, άλλα όχι σε τέτοιο βαθμό.
Οικονομική περισυλλογή θα μπορούσε να γίνει φυσικά αν κάποιοι γνωστοί άγνωστοι δεν αμείβονταν με 5,000 - 4,000 - 3,500 χιλιάδες τον μήνα αντίστοιχα για να φέρνουν παίχτες από το αεροδρόμιο, για να ποζάρουν στις κάμερες, και γενικά για να προσπαθούν να δικαιολογήσουν κάπως την ύπαρξη τους στο σωματείο.
Άλλη έξυπνη κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί η αποχώρηση του Πάμπου Χριστοδούλου.
Άν ήταν ο Πάμπος Χριστοδούλου δεν θα γνωρίζαμε ήττα αποκλεισμό απο την Γκέφλε. Ο Πάμπος θα έφτιαχνε μια γερή άμυνα, (γιαυτό εξ άλλου είναι γνωστός) και με πρόκριση μας τουλάχιστον θα έπαιρνε η ομάδα μπόνους πρόκρισης 100,000 στον επόμενο γύρο και θα σβήναμε σιγά σιγά την ποινή αποκλεισμού από την Ευρώπη. Έτσι θα "πληρώναμε" και το συμβόλαιο του Πάμπου.
